De vlieg die toen ontbrak

Lidia, mijn pracht... Ze gaat het doen. De oversteek naar Engelenland, die tocht zit vol gevaren en er zijn zo veel controles en toch gaat ze het doen. Op Kerstmis is haar beste kans, dan zijn de bewakers toch met hun gedachten thuis. Ze is weg nu.
Er is een zelfmoord gepleegd. Het was Sedi, de kamergenoot van Pius - die nu ook blij mag zijn dat hij een kamer voor zichzelf heeft. Pius schrijft een boekje, een soort gids met verschillende onderverdelingen als 'levendige beschrijvingen', 'solide besprekingen', 'uitstapjes', enzovoort.
Als je het boekje leest als nieuwkomer kan het handig zijn: je kan bijvoorbeeld onmiddellijk weten waar de meeste zon schijnt, waar je moet zijn voor een beetje plezier te maken...
Martina is zwanger, ze is verkracht al voor ze hier kwam. Ze is al zeven maanden ver, maar niemand mag er iets van weten, ze moet namelijk bijna bevallen en het kind moet weg.
Ze wil geen baby van een of andere Albanees, daarom vraagt ze aan enkele mensen om het te vermoorden, maar niemand wil het doen. Ze belandt uiteindelijk bij Igor, maar zelfs hij kan het niet.
Ze zal het dus zelf moeten doen, en dat doet ze ook.
Het was kerst op de ochtend dat ze Sedi en het kind van Martina begraven; Het kind was zogezegd dood geboren, niemand die er ooit iets van ging weten. Meer moet er ook niet over gezegd worden.
Er komt een persfotograaf naar het asielcentrum. Hij wil een foto van me, maar hij irriteert me. Waarom doet hij er zo lang over om een foto  te nemen? En wanneer er plots een vlieg op m'n hoofd komt zitten... *klik*