Het Arendonkse asielcentrum in Totem.

We zijn er bijna, het beloofde land. Het Engelenland. Maar nog niet helemaal, we zijn nu in een asielcentrum ergens in België, maar aan mijn kamergenoot te zien zou je dat niet zeggen. Hij heet Igor Strawinsky, een Russische ex-bokser die je 's nachts liever niet tegen het lijf loopt. Hij geeft me een erg beangstigend gevoel, hij zegt niet veel en dat is net de reden.
In het asielcentrum zelf krijgen we 1500 punten waar we dan kleren mee kunnen kopen, hoewel je als man enkel nog een paar kousen krijgt waar 15 gaten in zitten. Maar ik mag niet klagen, het is hier alleszins beter dan die verdomde container. Rajib (een mede-asielzoeker) gaat met zijn punten naar de kapper, want zijn haar is natuurlijk weer een ramp, maar wat maakt het uit? Het is hier een asielcentrum. Bij de kapper wordt hij bekeken en wordt er over hem gepraat. Hij moet geen andere taal verstaan om te begrijpen dat ze hem lopen uit te schelden, maar wat doe je er aan? Helemaal niks.
Enkele dagen later horen we dat er een container is gevonden met 8 dode vluchtelingen in, net op het moment dat Cherribi wil vertrekken naar het Engelenland omdat hij al 2 negatieven heeft gehad. Toch vertrekt hij, maar blijkt dat hij in de verkeerde container is gestapt en zich nu in Spanje bevindt.